گاهی اوقات آدم یک سری مسائل رو نمیتونه رک و بی پرده بیان کنه یعنی به خاطر بعضی ملاحظات موضع اصلی خودش رو پنهان می کنه ...............

عالم سیاست یکی از جاهائیه که این مسئله در اون بسیار مصداق پیدا می کنه و اصلاً بعضی ها سیاست رو مجموعه ای از همین کارها می دونن

اما همیشه نشانه ها و علامت هایی وجود داره که بشه واقعیت رو تشخیص داد در واقع اینجاست که فرق عاقل از غیر عاقل معلوم میشه

القصه آقای موسویان که  حتماً معرف حضور هستند برای دومین بار طی 45 روز گذشته در حالیکه هنوز پرونده قضایی ایشون مفتوح هست با آقای رفسنجانی ملاقات علنی داشتند (یعنی جلوی خبرنگاران و رسانه ها) از تعداد ملاقاتهای غیر علنی که ما بی خبریم .

این ملاقات در طی افتتاح یک مرکز پزشکی انجام شد که موسویان جز هیئت امنای اون هست. به هر حال این ملاقات بعد از اعتراضات و عکس العملهایی که ملاقات اول آنها در پی داشت بدون مفهوم و قصد و غرض نیست . خیلی ها این دیدار ها  رو به منزله این تلقی می کنند که آقای رفسنجانی به عنوان یک رجل سیاسی برجسته در کشور از موسویان حمایت میکنه که البته بعید هم نست هر کسی نمی تونه از جرم جاسوسی علیه نظام به همین راحتی ها تبرئه بشه مگر اینکه پشتش به جای محکمی باشه .

حالا که بحث از ملاقات و دیدار شد گریزی بزنم به مطلبی دیگه.

ششمین جشنواره دانشجویان بسیجی در دانشگاه تربیت مدرس در حالی برگزار شد که سخنران اصل اون یعنی جناب آقای احمدی نژاد از شرکت در اون خودداری کردند.

نکته جالب اینکه سخنران دیگر این مراسم آقای جاسبی بود که با شروع سخنرانی ایشان تمام مقامات دولتی حاضر در جلسه و 50 نفر از بسجیان مراسم رو ترک کردند.

این در حالیست که آقای رئیس جمهور بارها و بارها اعتراض خودشون رو نسبت به نحوه اداره و مدیریت دانشگا ه آزاد اعلام کردند وحتی اون رو غیر قانونی خوندند.

نتیجه اخلاقی اینکه ملاقات آقایان رفسنجانی و موسویان

همچنیمن عدم حضور آقای رئیس جمهور در جشنواره دانشگاه تربیت مدرس و بی توجهی دولتمردان و بسیجیان به سخنرانی آقای جاسبی نشانه چیست؟؟؟