دراین دیر خراب آباد هر چه گشتم وهر چه کردم به جایی نرسیدم.پس کو یه جرعه...!

تا اینکه پروردگارم برترین بندگانش را برای راهنماییم فرستاد تا هر آنچه لازم است وبود به من یاد بده تا اینکه بفهمم تشنه چیم تا اینکه بیابم هویت انسانیم رو.

فرستادگان ومقربینی از جنس خودم ویافتم هویتم را در نخلستان ها ودر دشت کربلا .

نه چیزی نفهمیدم مگر اینکه هر چه هستم باید در این میدان بیابمش و...هویتم در کربلا تعریف شد.

  ولی در آنجا دو جبهه شکل گرفته بود((یکی حق و یکی باطل)) .

خیلی عجیب بود در این کارزار با آنکه  جلوه مطلق انسان وحقیقت حضور داشت بودند عدده ای که نتوانستنداین جلوه ها را ببینند و خود را در مقابل آن قرار داده بودند ؟

انسان هایی که نماز شب هاشون ترک نمی شد واز روی تکلیف و برای جهاد برای خدا شمشیر هاشون را بروی خدا کشیدند !

خیلی عجیب بود !

وقتی فرستاده پروردگار از میان ما رفت و...

چه شده بود که پاره تن پیغمبراز فردای آن روز فریاد جهاد کشید وقیامی رابرپا داشت که قیامت در طول این قیام خواهد بودوچه شد نور چشم پیغمبر کوشه نشین شد!چه چیزی گم شد؟

آی آی...دزدیدند هویت انسان را !چه کسانی ؟یاچه کسی؟

ودر کربلاچه چیزی پس گرفته شد وبرای همیشه زنده ماند؟

وسال ها گذشت تا اینکه به خواست خدا مردمانی از نسل کربلا پس گرفتند آنچه را که در طول روزگاران وبعد از کربلا مخفی مانده بودو آشکارا  فریادش کردند و بار دیگر انسان امروزی که به آن تهمت مدرن می زنند جلوه های کربلا را به چشم دید این همان قیامی بودکه از فردای آن روز پاره تن پیغمبر به پاکرده بود.

((جبهه حق وباطل))

دراین فتح آنچه که در کربلا تعریف شد دوباره زنده شدوانسان هایی یافتند هویت انسانی راوپایه های آن حکومت الهی ازنو ریخته شد وحرکت تمدن زایی شیعه شکل گرفت .

در این حرکت هویتمان را پس گرفتیمو...

حالا چه شده که نوبت به ما رسیده شاهد تکراردوباره تاریخیم وعده ای از ما حق را باطل جلوه می دهند وباطل را آشکارا حق.

واین حرکت را دچار بحرانی کرده ایم به نام بحران هویت واین همان چیزی بود که در کربلا شاهد آن بودیم.عدم بصیرت

انسان امروز وحتی دیروز هر چه می کشدوخواهد کشید ازهمین عدم بصیرت است ومشکل اصلی امروز ما در شکل گیری این حرکت پی ریزی شده همین مسئله بصیرت  است.

ویکی از همین مشکلات پیش روی مسئله بسط بصیرت همین ماده گرایی ماست وچه خوب دشمن  ما از این مسئله آگاه است .

وآن چه بر سر دین خداوند آوردند این بود که آنرا بر محور انسان قرائت کردند واین روز مرگی وبی دغدغگی ما همه وهمه از همین عدم بصیرت ماست.

وتمام این در جا زدن های ما در این حرکت عدم توانایی ما در تقابل با این موضوع است.

چه طور میشود حکومت الهی شکل بدهیم بدون اجرای جزء جزء اسلام درآن.

ومسیری را که مردم ما در پیش گرفته اند مبحوس کردن دین خدا درحیطه شخصی است, اینکه اعمال غیر شرع آشکارا وبدون مخالفت از سوی ما انجام می شود دو مفهوم مهم را میرساند یکی عدم بصیرت ما ودیگری عدم بصیرت فردی که دین را جز در حیطه فردی نمیداند(بااین فرض که ما واکثریت این اجتماع مسلمانند).

ودر آخر اینکه اگر میبینبم حقی ناحق میشود واگر ظلمی میکنیم چه به خود وچه به نوع خود همه از همین کوتاه آمدن است وآن هم ازعدم بصیرت ما است.

وما همگی تشنه ایم ومنتظر

والعصر

ان الانسان لفی خسر

الاالذینءامنووعملوالصلحت وتواصوبالحقوتواصوبالصبر